W Bedlnie w dniu 13 września firma Bayer i marka Seminis zorganizowały spotkanie warzywnicze. Zaprezentowane w jego trakcie zostały odmiany, programy ochrony a także oferta firm partnerskich. Jedną z części spotkania była konferencja w trakcie której poruszono kilka wątków związanych z produkcją warzyw.
Perspektywy hodowlane dla kalafiorów i brokułów
Dr Valheria Castiblanco, hodowczyni kapustych dla marki Seminis, przedstawiła postępy w pracy hodowlanej nad odmianami kalafiorów i brokułów. Celami, które postawiono sobie na początku tej owocnej przygody było wyhodowanie odmiany brokułów o dobrze wyeksponowanej i wzniesionej róży oraz wyrównaniu pozwalającym na jednorazowy zbiór przy zachowaniu wysokiego plonowania. Minimalna liczba liści, zwłaszcza dużych, miała sprzyjać szybkości pracy i ułatwiać zbiór. Założenia te w dużej mierze już udało się już spełnić. Obecnie poszukiwana jest odmiana która zachowa te parametry a jednocześnie wykaże przydatność do mechanicznego zbioru. Koncept High Rise ma przede wszystkim umożliwić oszczędność kosztów produkcji poprzez ograniczenie nakładu pracy ręcznej na pozyskiwanie plonu w gospodarstwach. Prace hodowane o których mowa rozpoczęto pod koniec lat 80-tych od wyselekcjonowania puli genów, które mogłyby dać obiecujące odmiany. Jednak dopiero w 2001 roku pojawiła się selekcja stanowiąca prototypową hybrydę zgodna z założeniami High Rise – Sibsey (SVR-1). Potem wdrażane były kolejne odmiany z tej serii, część z nich znana jest w Polsce, jak np. Andersia F1, Titanium F1 czy Taipei F1.
Poszukiwane są także odmiany, które będzie można różyczkować jednym cięciem, ale o wysokim potencjale plonotwórczym. Przykładem takiej odmiany jest SVBL0509, której właśnie nadano nazwę komercyjną Skyway F1. Uśredniając przyjąć można uzysk różyczki z niej to ok. 500 g przy róży o średniej masie wynoszącej 700 g. Jednocześnie nowe odmiany mają odznaczać się wysoką zdrowotnością i opornością na zmieniające się coraz szybciej warunki klimatyczne.
Kluczowym konceptem wytyczającym kierunki prac hodowlanych nad selekcjami kalafiorów w Seminis jest obecnie Curdivex. Pierwszą komercyjną odmianą kalafiora, która spełniała wymogi tej koncepcji był Whitex F1. Róże roślin tej grupy odmian były dobrze widoczne, a jednocześnie pozostawały białe. Roślina cechowała się ok. 70 dniowym okresem wegetacji i silnym wigorem wzrostu. O trzy dni późniejszą odmianą z tej samej linii koncepcyjnej jest Britex. To typowo świezorynkowy produkt o długim shelf life. W przyszłym roku w Polsce pojawi się też odmiana Ivex F1. Będzie ona dedykowana produkcji kalafiorom do sprzedaży po 6 w łuszczkach czy kartonach. Nie ma podatności na jamistość głąba, kolor róży długo pozostaje biały. SVAC7308 to nowa selekcja – biały kalafior, ale lepiej okryty przez liście niż poprzednie odmiany z konceptu Curdivex. Znajduje się ona jednak wciąż w przedsprzedażowych fazach prac w Seminis.
W portfolio firmy znajdują się także odmiany uniwersalne, jak Predazzo F1 czy Lavaredo F1. Mogą być kierowane na świeży rynek jak i do różyczkowania, gdy róża przybierze okazałe rozmiary na pozostawionych w polu dużej kalafiorach. Pierwsza z odmian odznacza się także bardzo wysoką tolerancją na upalne warunki latem. Lavaredo F1 rekomendowana jest na zbiory wyłącznie jesienne, ale jej zaletą jest wysoka zdrowotność mocne okrycie róży liśćmi i dobrej jakości różyczka.
Zagrożenia dla warzyw
Katarzyna Gładka z firmy Bayer poinformowała o warunkach w jakich prowadzone były doświadczenia w Bedlnie. Skupiła się na zagrożeniach z jakimi przyszło się jej mierzyćw codziennych pracach. Rok był relatywnie cieplny jak dotąd, ale jednocześnie bardziej suchy. W efekcie silna była presja Stemphylium jak i alternariozy na cebuli. Wedle odczytów stacji meteorologicznej i modeli chorobowych silne zagrożenie ze strony tych chorób było dość regularne przez dużą część sezonu. Presja mączniaka rzekomego także była widoczna, a pierwsze poważne zagrożenie wystąpiło pod koniec czerwca i towarzyszyło doświadczeniom przez kolejne fazy wegetacji cebuli. Nalatywał też wciornastek, co stanowiło istotne wyzwanie w ochronie. Kalafiory dość silnie atakował zaś mączlik warzywny i chowacz. W marchwianej kwaterze z kolei najistotniejszym problemem okazała się presja chwastnicy. Jej zwalczenie graminicydami daje najlepsze efekty, gdy roślina jest już rozkrzewiona, ale niezbyt silnie rozwinięta.
Nawożenie warzyw poprzez fertygację
Na tym zagadnieniu z kolei w swej prelekcji skoncentrował się Wojciech Kopeć z firmy Yara, ostatni prelegent w części konferencyjnej w trakcie spotkania w Bedlnie. Podkreślał, że choć podstawą żywienia roślin jest nawożenie startowe, to jednak najbardziej pożądaną przez rośliny i jednocześnie najefektywniejszą metodą dostarczania im składników odżywczych jest fertygacja. Aby mogła ona być prowadzona skutecznie, konieczne jest dostateczne źródło wody. Sama woda zaś musi zostać poddana analizie chemicznej, by poznać jej zasobność. Uwagę zwrócić należy zwłaszcza na twardość wody jak i zwartość żelaza – może zajść potrzeba uzdatniania. Wprowadzać nawozy do wody można różnymi narzędziami. Najdoskonalszym jest mikser nawozowy wyposażony w komputer, ale może to być także dozownik proporcjonalny czy inżektorowy, gdy fertygacja stanowi uzupełninie nawożenia posypowego i prowadzona jest w odległej kwaterze niewyposażonej w pomieszczenie, gdzie można by zainstalować kosztowny sprzęt. Taśmy kroplujące można rozkładać ręcznie, choć akurat w przypadku cebuli daje się to uczynić mechanicznie podczas siewu. Firma Yara oferuje produkty do kompleksowego nawożenia tego właśnie gatunku, a także wielu innych warzyw. Fertygacja cebuli przekłada się wydatnie polepszenie wegetacji i zwiększenie uzyskiwanego plonu. Prelegent wyliczył, że średni roczny koszt sprzętu do fertygacji tego gatunku to nieco ponad 6 tys. zł i w jego ocenie opartej na wieloletnich obserwacjach jego poniesienie po prostu się opłaca o ile stawki za cebule nie są dramatycznie niskie. Yara oferuje m.in. nawozy takie jak YaraTera Calcinit czy Kristalony Czerwony oraz Niebieski w oparciu o które można ułożyć nieskomplikowany lecz efektywny program żywienia cebuli poprzez system fertygacyjny o dowolnym stopniu zaawansowania technologicznego.
