Uprawa porów nie jest prosta, zwłaszcza gdy mają być one przeznaczone na świeży rynek i kierowane do sprzedaży przez maksymalnie długi okres czasu. Ważny jest zarówno system uprawy, dobór odmian oraz to jak pory zostaną zebrane i jak będą później przechowywane.
System uprawy
Pory zwykle uprawiane są z rozsady, ale możliwa jest też uprawa z siewu nasion wprost do gruntu. Taki system ma swoje zalety w postaci mniejszych nakładów na uprawę, ale też obarczony jest pewnymi wadami. Przy siewie nasion bezpośrednio do gruntu przede wszystkim bardzo dobrze musi być do tego przygotowana gleba, równomiernie spulchniona i wyrównana, tak by możliwe było uzyskanie wyrównanych wschodów. Na 1 ha wysiewa się od 184 tys. nasion do nawet 220 tys. nasion w przypadku późnych odmian, trzeba się przy tym jednak liczyć, że około 25-30% nasion nie wzejdzie. W przypadku porów z siewu trudno jest też uzyskać wyrównane pory, w trakcie zbioru pozyskuje się zarówno te mniejsza jak i nadmiernie wyrośnięte. Po za tym trudno się je wykopuje – uprawiane na płasko, mają mocny system korzeniowy i ciężko zbiera się je kombajnem. Dlatego bardziej uzasadniona jest uprawa porów z rozsady, gdyż wówczas można uzyskać bardziej wyrównany produkt.
Do uprawy na redlinach najlepiej nadają się raczej gleby lekkie. Nie mogą być też mocno zachwaszczone, ponieważ przy uprawie na redlinach nie ma praktycznie możliwości mechanicznego zwalczania chwastów, pozostaje tylko metoda chemiczna. Przygotowanie stanowiska powinno się rozpocząć od formowania redlin, w kolejnym etapie dołownikiem są wykonywane otwory na rośliny (głębokości 8-18 cm w zależności od jakości rozsady), które zalewane są wodą. Rośliny należy sadzić w taki sposób by wystawały tylko końce ich liści.
Cennym zabiegiem przy uprawie porów okazuje się napowietrzanie gleby. Do tego celu najlepiej używać maszyny, podobnej do głębosza, której zęby spulchniają głęboko bruzdy między redlinami. W ten sposób zapewniony jest lepszy wzrost systemu korzeniowego i samych roślin. Bardzo ważne jest też nawożenie. Pogłówne najlepiej jest realizować w kilku dawkach – wówczas najlepiej wykorzystane zostają składniki pokarmowe, a rośliny rosną równomiernie.
Mechanizacja zbiorów
W dużych gospodarstwach pory zbiera się w większości mechanicznie, wykorzystując do tego celu kombajny zaczepiane do ciągnika, rzadziej samojezdne. Przykładem takiej maszyny jest kombajn belgijskiej firmy Verhoest Marc zawieszany na ciągniku. Sama maszyna jest dosyć ciężka i do pracy z nią wymagany jest ciągnik o mocy co najmniej 200 KM. Kombajn ma funkcję automatycznego kopania porów i ich układania w skrzynie, często jednak korzystniej jest je układać ręcznie, zwłaszcza gdy mają być kierowane do długiego przechowywania. Wtedy również nie powinno się skracać korzeni ani liści, również korzystne jest gdy na porach pozostaje więcej ziemi. Korzystając z takiego kombajnu, na wykopanie porów z powierzchni jednego 1 ha potrzeba około 15-20 roboczogodzin.
Przy produkcji porów na świeży rynek bardzo ważny jest wybór odpowiednich odmian. Najlepsze to takie, u których łodyga jest gruba z długą częścią wybieloną, i są łatwe przy późniejszej obróbce (przy obieraniu, najlepiej gdy można to zrobić odrywając tylko jeden liść). Ważne jest również by pory były dobrze wypełnione i ciężkie – wówczas nadają się do długiego przechowywania i nie tracą masy w trakcie tego procesu.
Długie przechowywanie
Najlepszym sposobem na długie przechowywanie porów, jest ich składowanie w komorach chłodniczych, gdzie można kontrolować zarówno temperaturę jak również wilgotność względna powietrza. Do takiego systemu pory najlepiej jest umieszczać w ażurowych skrzyniach, gdzie będzie zapewniona dobra cyrkulacja powietrza, i możliwe szybkie wychłodzenie. Pory należy przechowywać w temperaturze poniżej 0C. W takich warunkach zahamowane są ich procesy życiowe, nie rozwijają się też ewentualne choroby. Gdy pory mają przechowywane bardzo długo (do kwietnia, maja), niektórzy producenci na skrzynie zakładają dodatkowo worki z mikroperforacją, tak by ograniczyć odparowanie wody. Na to jak pory przechowają się w chłodni wpływa wiele czynników, w tym również warunki atmosferyczne jakie panują na zewnątrz. Szczególnie ważne jest tu nawożenie i właściwa ochrona. W przypadku nawożenia, przy porach do długiego przechowywania, nie można nadużywać nawozów azotowych lub stosować ich zbyt późno. Również konieczne jest zazwyczaj wykonanie dodatkowych zabiegów przeciwko chorobom grzybowym, które będą ograniczały rozwój chorób w okresie przechowywania.
