W dniu 6 lipca w gospodarstwie Grzegorzewskich pod Lesznem odbyły się Warsztaty Polowe dla plantatorów pomidorów gruntowych w ramach Agro Akademii BASF. Dyskutowano tam nad szerokim spektrum zagadnień związanych z uprawą tegoż gatunku. Interesującym etapem spotkania był przegląd odmian.
Propozycje pod zbiór kombajnowy i ręczny
Interesującą nową odmianą, która pomyślnie przeszła testy wdrożeniowe pochodzi z firmy ISI Sementi. Mowa tu o Rover F1. Sadzony w obsadzie 24 tys. szt./ha spełnia wiele wymogów, które plantatorzy stawiają przed pomidorem. Dojrzewa równomiernie w gronach, łatwo odchodzi od szypułki. Dorasta on do wielkości 120g, co pozwala na dość wydajny zbiór ręczny. Odmianę cechuje szeroki pakiet odporności na choroby pomidorów, np. bakteryjną cętkowatość pomidora czy suchą zgniliznę wierzchołkową. Owoce są twarde, ciemne. Gotowość zbiorczą osiągają dość wcześnie.
Moim zdaniem to odmiana idealna. Wysoki uniwersalizm pod względem metody zbioru w połączeniu z bardzo dobrą zdrowotnością sprawiają, że spełnia ona oczekiwania bardzo szerokiego grona plantatorów – informuje Małgorzata Zadura z firmy Hazera, która jest dystrybutorem odmian ISI Sementi. Uniwersalną odmianą pod względem przeznaczenia, ale i zbiorów jest Dyno F1. Ze względu na rozmiar i masę owoców (do 150 g) rekomenduje się ją zazwyczaj do zbioru ręcznego, ale część plantatorów decyduje się również na mechaniczne żniwa. Zaletą tej odmiany jest stałe, dobre plonowanie w różnych warunkach uprawy, np. na glebach mozaikowatych. Odmiana wczesna.
Dość podobną charakterystykę, zwłaszcza jeśli chodzi o wczesność właśnie posiada odmiana Vaquero F1. Owoce mają średnio 120-130 g w okresie zbiorczym, więc choć bardziej zalecaną formą zbioru jest mechaniczna, to jednak dość efektywnie zbiera się je także ręcznie. Odmiana ta wyróżniła się wysokim wskaźnikiem Brix w zeszłym sezonie. Wielokroć wartość ta przekraczała 8,5. Inną odmianą w ofercie HM Clause przeznaczoną na ręczny zbiór lub mechaniczny jest Pegaso F1. Daje ona spore owoce, nawet o masie 150g. Pokrój rośliny sprawia, że liście dobrze okrywają owoc przed słońcem. Dzięki temu nie pojawiają się na nich przebarwienia.
Odmiany typowo pod zbiór kombajnowy
Odmiana, o której była mowa podczas Warsztatów Polowych spełniająca to kryterium to Edimar F1. Zaleca się jego sadzenie w obsadzie 24 tys. szt./ha. Owoce osiągają masę maks. 100 g. Łatwo odchodzą od szypułki. Edimar F1 cechuje się dobrą zdrowotnością.
Owoce o masie do 100g, wydaje odmiana bardzo popularna we Włoszech czy na Ukrainie – Pietrarossa F1. Cechuje ją wysoka odporność na szereg chorób pomidora. Zachęcam wszystkich do wypróbowania tej odmiany. Staje się ona w naszym kraju coraz bardziej popularna, a są państwa gdzie jest to absolutny lider w naszym portfolio. Wcale nie przypadkowo – zachęcał Maciej Rakocy z HM Clause. To kreacja nieco późniejsza. Dobrze znosi pozostawienie ją w polu nawet przez okres 2-3 tygodni od chwili osiągnięcia gotowości zbiorczej. Można więc jednorazowo zebrać ją kombajnem w ostatnim akordzie kampanii zbiorczej, co ułatwia jej zaplanowania i realizację.
Pomidory na zbiór ręczny
W gronie oferowanych odmian pomidorów gruntowych przez firmę Hazera warto zwrócić uwagę na Galilea F1. Jej plon to smaczne owoce, o masie powyżej 140g. Są one w kształcie owalne, duże i co ważne twarde i wyrównane. Wybarwiają się równomiernie uzyskując ciemnoczerwony kolor. Rośliny cechuje silny wigor, więc zalecane zagęszczenie to 15-20 tys. szt./ha.
Największe owoce w gronie omawianych odmian w ramach Agro Akademii pomidorowej wykształca Rediana F1 z portfolio HM Clause. Ich masa najczęściej zawiera się w przedziale 250-300g. Są okrągłe, ale ich twardość jest zadowalająca, dzięki grubszej skórce. To kreacja średnio wczesna.
Obsada a plonowanie
To zagadnienie podjął w miejscowości Dąbcze, gdzie odbywały się Warsztaty Polowe, Sławomir Mechacki z HM Clause. Odniósł się we wstępie do odmian Dyno F1 i Pegaso F1. Zwłaszcza z drugą z odmian firma HM Clause wiąże spore nadzieje w perspektywie kolejnych lat. Prelegent poinformował, że choć zazwyczaj obie te kreacje uprawiane są w obsadzie 22 tys. szt./ha, co zazwyczaj przynosi dobre lub bardzo dobre wyniki produkcyjne, to warto jednak zwrócić uwagę na czynniki, które mogą determinować wielkość plonu. Planując obsadę przemyślmy proszę to na jakiej jakości glebie będą rosły rośliny, czy będą one nawadniane, oraz to jak dużą masę liściową tworzy konkretna odmiana – wyliczał Sławomir Mechacki. Dodał, że w przypadku Pietrarossy F1 obsada powinna być zdecydowanie niższa. W sprzyjających warunkach uprawy może to być nawet 15-17 tys. szt./ha. Dyno F1, które radzi sobie na glebach słabszych, jeśli ma wydać dobry plon w niezbyt sprzyjających warunkach uprawy, powinno rosnąć liczniej. Można zastanowić się w takim przypadku nad zagęszczeniem obsady do poziomu 24-25 tys. szt./ha.
