W ramach projektu „Marchew #profesjonalnie”, testujemy nowe rozwiązania nie tylko w uprawie marchwi, ale również w pietruszce. Na prośbę producentów prezentujemy zalecenia dotyczące nawożenia tego gatunku opracowane przez Włodzimierz Prusa z firmy ADOB.
Zapotrzebowanie pietruszki na składniki pokarmowe
Pietruszka korzeniowa ma mniejsze zapotrzebowanie na składniki pokarmowe od marchwi. Są one klasyfikowane jako niskie w stosunku do fosforu, średnie do azotu, a wysokie do potasu. Najlepsze plony uzyskuje się na glebach próchniczych, żyznych o pH 6,5-7,5. Zwiększona ilość cynku i boru zapewnia roślinom prawidłowy wzrost. Pietruszka, choć nie ma zbyt dużych wymagań glebowych, to jednak najlepiej rośnie na glebach próchnicznych, żyznych o dużej pojemności wodnej i powietrznej. Najlepsze pod uprawę tego gatunku są gleby średnio zwięzłe, gliniasto-piaszczyste, nieodpowiednie zaś, gleby zwięzłe, podmokłe i zaskorupiające się. Optymalny jest obojętny odczyn podłoża w zakresie pH 6,5-7,5.
Pietruszka uprawiana jest zazwyczaj w drugim, a na lepszych glebach nawet w trzecim roku po oborniku. Wykorzystywane nieraz pod uprawę pietruszki gleby lekkie, ubogie w próchnicę, zaleca się nawozić obornikiem (25–30 t/ha) lub przyorywać na nich nawozy zielone jesienią w roku poprzedzającym uprawę pietruszki. Bezpośrednio przed siewem optymalna zawartość składników pokarmowych w glebie (w przeliczeniu na 1 dm3) powinna wynosić: 60–80 mg azotu (N-NO3 + N-NH4), 40–60 mg fosforu (P), 150–250 mg potasu (K), 60–80 mg magnezu (Mg) i 1500–2000 mg wapnia (Ca). Przy nawożeniu tradycyjnym (bez analizy), zależnie od żyzności gleby, zaleca się następujące dawki nawozów na hektar: azot (N) 100–120 kg, fosfor (P2O5) 80–100 kg i potas (K2O) 160–200 kg.
Pietruszka dobrze wykorzystuje nawozy z gleby jeżeli składniki są w stosunku N:P:K=1,5:2:3,5.W początkowej fazie intensywnego wzrostu jednak stosunek NPK jak 2:2:3. Pietruszka jest w okresie wschodów wrażliwa na zasolenie wiec nawozy należy zastosować odpowiednio wcześniej ( fosfor i potas najlepiej jesienią). Nawozy fosforowe stosowane to superfosfat lub fosforan amonu a potas najlepiej w formie siarczanowej.
Nawozy fosforowe i potasowe najlepiej wprowadzić jesienią pod orkę, a azotowe wiosną — jednorazowo w całej dawce, na kilka dni przed siewem pietruszki. Bardzo ważną czynnością jest dokładne wymieszanie nawozów z glebą. Nie nastręcza to większych trudności w uprawie pietruszki na redlinach, gdyż przy ich formowaniu nawozy mieszane są z glebą. Nasiona powinny być wysiane najlepiej w tym samym dniu, w którym uformowano redliny. Opóźnienie siewu może pogorszyć warunki kiełkowania nasion i pogorszyć wschody pietruszki.
Najlepszymi glebami pod uprawę pietruszki są czarnoziemy oraz gleby ilasto-gliniaste. Jakość korzeni spichrzowych z tych gleb jest jednak zwykle gorsza niż z odpowiednich gleb mineralnych. Na korzeniach pietruszki uprawianej na glebie torfowej występuje zwykle silniejsze niż na glebie mineralnej, ordzawienie skórki. Lekkie gleby bielicowe, podmokłe i kwaśne są mniej przydatne. Glebę przed uprawą pietruszki należy przygotować bardzo starannie, podobnie jak dla marchwi. Nie lubi gleb podmokłych, ciężkich, ze skłonnością do zaskorupiania się. Słabo wschodzi i słabo rośnie na glebach zakwaszonych.
Wybór stanowiska pod uprawę pietruszki
Przy wyborze stanowiska pod pietruszkę należy zwrócić szczególną uwagę na nicienie: niszczyka zjadliwego i szpilecznika baldasznika. Ich obecność w glebie może spowodować całkowity spadek opłacalności tej uprawy. Z tego względu niedopuszczalne są jako przedplon rośliny będące ich żywicielami: cebulowe (cebula, por), baldaszkowate (seler, pietruszka, marchew) oraz owies. Dobrymi przedplonami, po których można uprawiać pietruszkę korzeniową, są: bób, groch, fasola, warzywa kapustne, buraki, ogórek, pomidor, szpinak, sałaty. Pietruszka korzeni się głęboko, więc wysiewamy ją po roślinach o płytkim systemie korzeniowym.
Pietruszka ma długi okres kiełkowania (3-4 tygodnie) i wegetacji, należy więc wysiewać ją jak najwcześniej, tym bardziej, że nie jest wrażliwa na niskie temperatury. Nasiona pietruszki kiełkują już w temperaturze 2-3°C, a siewki i starsze rośliny wytrzymują przymrozki do -9°C. Dużym zagrożeniem w produkcji pietruszki jest podatność jej korzeni na rozwidlanie się.
Na niektórych plantacjach udział korzeni rozwidlonych, które są niehandlowe, przekracza nawet połowę plonu ogólnego. Jakość korzeni może być uwarunkowana genetycznie, istnieją bowiem dość duże różnice w podatności różnych odmian na rozwidlanie się. Przyczyną może być nieodpowiednie stanowisko w zmianowaniu, nadmiar lub niedobór wody.
Nawozy polecane do nawożenia dolistnego
Nawozy ProFit to specjalistyczne nawozy nieorganiczne do dolistnego nawożenia upraw ogrodniczych, doskonałe do uzupełniania nawożenia doglebowego, zwłaszcza w przypadku deficytu makroskładników (NPK) oraz w warunkach stresowych. Wieloskładnikowe nawozy krystaliczne o wysokiej zawartości NPK zawierają wszystkie istotne składniki niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin (mikroelementy Cu, Fe, Mn i Zn schelatowane przez EDTA), przez co mają szerokie spektrum zastosowania w uprawach warzyw. Szczególna uwagę w uprawie marchwi i pietruszki należy zwrócić na odpowiednio wysokie nawożenie mikroelementowe takimi pierwiastkami jak: bor, żelazo, mangan i miedź w odpowiednich fazach wzrostu roślin. Przeznaczone sa do tego celu pojedyncze nawozy mikroelementowe w formie chelatów ADOB IDHA.
Autor: Włodzimierz Prus, ADOB
