W ramach międzynarodowej współpracy w której uczestniczy szkocki instytut badawczy James Hutton Institute, monitorowana ekspansja Phytophthora infestans, patogenu roślinnego odpowiedzialnego za zarazę ziemniaka. W ostatnim czasie zaktualizowano zasięg patogenu, w tym poszczególnych szczepów tej groźnej choroby ziemniaków i innych warzyw psiankowatych.
Od momentu przybycia w XIX wieku Phytophthora infestans, sprawcy zarazy ziemniaka, pozostaje poważnym zagrożeniem dla europejskiej produkcji ziemniaków. Chociaż jesteśmy teraz lepiej przygotowani do zwalczania choroby niż w przeszłości, ewoluujące populacje patogenów nadal kwestionują zintegrowane praktyki ochrony. Obserwowano gwałtowne zmiany w populacjach P. infestans powodujące zarazę ziemniaka w Europie, Ameryce i Azji, w tym pojawienie się szczepów o zwiększonej agresywności lub zmniejszonej wrażliwości na fungicydy. Rzeczywiście, zmiany w populacjach P. infestans bezpośrednio wpływają na rozwój i rozmieszczenie odpornych odmian, działanie systemów ostrzegania o chorobie i skuteczność środków ochrony roślin.
W związku z tym konsorcjum EuroBlight zaproponowało na posiedzeniu w 2013 r. skoordynowane i ciągłe monitorowanie patogenów, które jest obecnie wdrażane jako działalność monitorująca w krajach Unii Europejskiej. Kontynuujemy monitorowanie populacji i scharakteryzowanie inwazyjnych genotypów, aby pomóc zoptymalizować strategie IPM, zgodnie z wymogami dyrektywy UE 2009/128 / WE w sprawie zrównoważonego stosowania środków ochrony roślin.
Podobnie jak w poprzednich latach, karty do pobierania próbek FTA były dystrybuowane do podmiotów w całej branży, którzy odwiedzali zainfekowane uprawy i pobierali próbki porażonych roślin. Te trafiły do laboratoriów w James Hutton Institute, Dundee oraz INRA, Rennes w celu uzyskania kody genetycznego sprawcy choroby przy użyciu prostych znaczników powtórzeń sekwencji. Porównania z danymi daktyloskopijnymi z poprzednich sezonów umożliwiły przydzielenie próbek do poszczególnych szczepów patogenu lub wyselekcjonowania nowych genotypów. Wszystkie zebrane dane zostały przesłane do bazy danych EuroBlight.
Presja na choroby w 2018 r. była stosunkowo niska z powodu gorącej suchej pogody przez większą część sezonu. Niemniej jednak 17 organizacji partnerskich zebrało 1074 próbki z 24 krajów europejskich. Uwzględniono również dane od partnerów projektu IPMBlight2.0, który generuje dane fenotypu patogenów w celu wspierania strategii IPM. Dane genotypowe z lat 2013-2018 obejmują obecnie ponad 8000 próbek z 34 krajów. Wsparcie międzynarodowych grup również wygenerowało dane dla części Azji, Ameryki Południowej i Afryki Północnej.
Fitopatolodzy z konsorcjum EuroBlight – w skład którego wchodzą Uniwersytet Aarhus, Uniwersytet Wageningen i INRA – współpracujący z przemysłem i partnerami badawczymi, przedstawili swój najnowszy raport na temat monitorowania patogenów w uprawach ziemniaków. Raport, który jest dostępny na stronie internetowej grupy badawczej, zestawia informacje z ponad 900 próbek zebranych w 2018 roku.
Naukowiec z Instytutu Jamesa Huttona, dr David Cooke, współprzewodniczący badania EuroBlight, powiedział: W bardzo suchym i generalnie niskim ciśnieniu zarazy liczba letnich próbek była niższa niż normalnie, ale nadal udało się objąć 22 kraje. Około 80% próbek należało do określonych linii klonalnych obserwowanych w poprzednich sezonach.
Niektóre klony P. infestans są szeroko rozpowszechnione i są obecne w Europie od ponad dziesięciu lat, ale trzy pojawiające się klony (37_A2, 36_A2 i 41_A2) zwiększyły swoją łączną częstotliwość z 10% w 2016 r. do 36% populacji w 2018 r. Te nowsze klony przemieszczają ustalone klony 13_A2, 6_A1 i 1_A1, które zmniejszyły z 60 do 40% próbek w tym samym okresie.
Zobacz pełną mapę występowania klonówP. infestans
Oprócz James Hutton Institute, organizacje, które wzięły udział w zbieraniu próbek i współfinansowaniu całego projektu to: Uniwersytet Aarhus, ACVNPT, ADAMA, AFBI, Agrifirm, Instytut Rolniczy Słowenii, Agriphar, AHDB Potatoes, ARVALIS-Institut du Végétal, BASF SE, Bayer CropScience AG, Bayerische Landesanstalt für Landwirtschaft, Belchim Crop Protection, Centrum Wallon de Recherches Agronomiques, Certis, Cheminova, CropSolutions, CUConsulting, CZAV, Delphi, Dupont de Nemours, Emsland Group, Estoński Uniwersytet Przyrodniczy, Germicopa SAS, HZPC Holland BV, INRA , Instytut Ochrony Roślin i Środowiska w Serbii, Neiker, Nordisk Alkali, NIBIO, PCA, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin (IHAR), Profytodsd, Szwedzki Uniwersytet Nauk Rolniczych, Syngenta Agro GmbH, SynTech Research i Wageningen University.
