Kapustę cechuje wysokie zapotrzebowanie na składniki pokarmowe. To gatunek, który rośnie szybko wytwarzając obfity plon. Dlatego też ważne jest optymalne nawożenie kapusty w trakcie wzrostu. To czynnik, który może zagwarantować wysoki plon. Dobrze wynawożone rośliny są też bardziej odporne na warunki stresowe. Cechują się także lepszą trwałością pozbiorczą.
Poznać swoje pole
Aby w uprawie kapusty osiągać dobre rezultaty ważna jest wiedza na temat kwater, w których uprawiany będzie ten gatunek. Optymalny odczyn pH gleby zawiera się w przedziale 5,5-6,5. Ze względu na kiłę kapustnych przeprowadza się czasem wapnowanie zmierzające do poniesienia tego wskaźnika do poziomu ponad 7,0. W takich warunkach choroba przestaje się rozwijać. Utrudnione jest jednak pobieranie niektórych mikroelementów. Poza regulacją kwasowości podłoża, należy także ustalić zawartość składników pokarmowych w podłożu, by poprawnie sformułować program nawożenia, także pogłównego. Tylko w ten sposób można roślinom dostarczyć tych pierwiastków, które są im faktycznie potrzebne. Uniknąć można także nawożenia „na zapas”, co ma też niepodważalne znaczenie ekonomiczne. Znajomość pola, jego żyzności, zasobności w składniki pokarmowe, pozwala na włączenie do programu nawożenia elementów żywienia pozakorzeniowego. Warto pamiętać, że podawanie składników odżywczych roślinom nalistnie jest bardzo efektywne. W pewnych sytuacjach jest też wręcz nieodzowne.
Zapotrzebowanie na pierwiastki – wybrane przypadki
Choć zasadnicze nawożenie kwater prowadzi się jeszcze przed wysadzeniem rozsady, to dla optymalnych rezultatów produkcyjnych żywienie roślin należy kontynuować już po posadzeniu ich na stałym miejscu. Zapotrzebowanie na pierwiastki jest szczególnie wysokie po wysadzeniu rozsady. W okresie tym młode rośliny potrzebują zarówno makro jak i mikroskładników. Z tego względu w tym czasie dobre rezultaty daje wysianie nawozu wieloskładnikowego. Można też przeprowadzić zabieg dolistny. W przypadku stosowania nawozów jednoskładnikowych, szczególnego znaczenia nabiera aplikacja azotu. W przypadku odmian wczesnych podaje się jedną dawkę, najczęściej 2-3 tygodnie po sadzeniu rozsady. Musi ona być dostosowana do aktualnego stanu zasobności gleby, ale najczęściej wynosi ona 50-80 kg N/ha. W przypadku odmian późniejszych, o dłuższym okresie wegetacji, nawożenie tym składnikiem prowadzi się jeszcze raz lub dwa razy. Nie należy jednak z aplikacją azotu zwlekać do sierpnia. Podany w tym czasie może wpłynąć ujemnie na jakość plonu. Kapusta jest wrażliwa na niedostatki niektórych mikroelementów. Jednym z nich jest bor. Jego brak staje się najbardziej odczuwalny na glebach cechujących się skrajnymi wahaniami wilgoci – podmokłych lub w trakcie suszy. Interwencyjnie, o ile stwierdzony zostanie niedobór tego pierwiastka, można wykonać zabieg dolistny. Około miesiąc po posadzeniu uwidaczniają się niekiedy braki manganu. Można je rozpoznać po żółtych przebarwieniach tkanek. Objawy te obserwuje się najczęściej na glebach węglanowych, świeżo wapnowanych a czasem także torfowych. W takiej sytuacji warto wykonać zabieg z wykorzystaniem chelatu Mn. Przynosi on szybką poprawę kondycji kapusty, pozwala na optymalny i harmonijny wzrost.
