Ogórek to warzywo najważniejsze ze względu na znaczenie gospodarcze i wartość odżywczą. Corocznie zajmuje powierzchnię około 30 tys. ha. Ogórek należy do grona roślin uprawnych o dość dużych wymaganiach klimatycznych, a plonowanie uzależnione jest w dużym stopniu od warunków pogodowych, choć również także wiedzy i umiejętności plantatora.
Ogórek to cenny surowiec zarówno w przemyśle przetwórczym jak i farmaceutyczno-kosmetycznym. Ogórki uprawiane są w dwojaki sposób: z siewu lub rozsady. Zarówno w pierwszym jak i drugim przypadku wysoce istotna jest ochrona przeciwko sprawcom chorób grzybowych.
Mączniak prawdziwy (Podosphaera fusca /Fries/)
Choroba rozwija się w temperaturze powyżej 35°C i niskiej wilgotności powietrza. Infekcji dokonują zarodniki konidialne lub workowe, przenoszone przez wiatr na duże odległości. Patogen rozwija się nawet w 50% wilgotności powietrza. Objawy jakie obserwujemy to biały mączysty nalot na górnej i dolnej stronie liści i zakończeniach pędów. Zwalczanie rozpoczynamy z chwilą pojawienia się pojedynczych plam. W celu ochrony możemy wykorzystać środki chemiczne oparte na strobilurynie+triazol – Scorpion 325 SC (1 l/ha), triazole Topas 100 EC (0,5 l/ha) oraz preparaty biologiczne jak Serenade ASO (8 l/ha).
Mączniak rzekomy dyniowatych (Pseudoperonospora cubensis)
Najgroźniejsza choroba w uprawie ogórka, której źródłem infekcji są zarodniki przenoszone z wiatrem. Sprawcą choroby jest organizm grzybopodobny. Patogen rozwija się w chłodne i wilgotne noce (10-16°C), długo utrzymująca się mgła, oraz słoneczne dni 23-25°C. Objawy na roślinach to oliwkowożółte następnie brunatniejące plamy ograniczone nerwami. Kiedy zajmą całą powierzchnię blaszki liściowej liście brązowieją, marszczą się i podwijają do góry. Ochrona przeciwko sprawcy choroby powinna być rozpoczęta zanim wystąpią pierwsze objawy. W sprzyjających warunkach do rozwoju i niewłaściwej ochronie plantacja może ulec zniszczeniu w ciągu 7-10 dni. Od końca czerwca rozpoczynamy ochronę chemiczną preparatami z grupy ditiokaarbaminianów+iminoacetylomoczników Profilux 72,5 WP (2,5-3 kg/ha), miedziowe Miedzian 50 WP (2,5-3 kg/ha), ditiokarbaminiany Mancozeb 75 WG (2kg/ha), produkty siarkowe Siarkol 80 WG (1,5 kg/ha). W trakcie zawiązywania owoców można stosować nawozy dolistnie zawierające związki fosforynowe, krzem, które to indukują naturalną odporność roślin na mączniaka rzekomego i inne choroby nalistne.
Bakteryjna kanciasta plamistość ogórka (Pseudomonas syringae pv. Lachrymans)
Większość uprawianych odmian jest wrażliwa na tę chorobę. Sprawcą choroby jest bakteria, która do rozwoju potrzebuje wysokiej wilgotności powietrza lub okresowego zwilżenia liścia. Do infekcji zazwyczaj dochodzi w godzinach porannych, kiedy to na liściach utrzymuje się jeszcze rosa. Nadmierne nawożenie azotem sprzyja wystąpieniu choroby. Bakteria po plantacji rozprzestrzenia się w czasie deszczu lub podczas deszczowania, jak i przez wiatr, owady i podczas prac pielęgnacyjnych. Objawy to 0,5 cm wodniste plamy, przypominające początkowo mącznika rzekomego. Z czasem wykruszają się, a na dolnej stronie liścia tworzą się śluzowate krople wycieku bakteryjnego. Ochronę prowadzimy zapobiegawczo preparatami miedziowymi Champion 50 WG (2kg/ha), Miedzian 50 WP (2,5-3 kg/ha) lub preparatami biologicznymi Serenade ASO (8l/ha). Zwalczając mącznika rzekomego przy okazji ograniczamy rozwój bakteryjnej kanciastej plamistości. Przedplonowa uprawa gorczycy również ogranicza występowanie choroby.
